Brons
Eind XNUMXe eeuw
237 x 100 cm
Een laat 19e - begin 20e eeuw
Bronzen deurblad
Herkomst:
John Anderson, Grosse Pointe Shores, VS, verworven in Florence rond 1928.
Samengesteld uit drie centrale panelen waarvan de hoofdscène de aankomst van een man te paard verbeeldt, met een helm met een adelaar erop; waarschijnlijk de komst van een generaal of een keizer, en tegenover een naakte jonge vrouw in de gelaatstrekken van Botticelli's Venus, zelf omringd door andere vrouwen en putti. In het veld een lint waarop het motto "Omnia vincit amor" (lat. liefde overwint alles) is gegraveerd.
Boven en onder deze hoofdscène staan twee scènes die de godin van de liefde afbeelden bij zonsopgang en zonsondergang.
Op de laatste scène een putto die een lint vasthoudt waarop "Finis Coronat...CP" staat (van de lat. het einde van de kronen).
Op de achtergrond de maansikkel en de zon die aan de horizon sterft.
Onder het eerste en laatste paneel staat de zinsnede "Est vita victoria non quiescit eundo" (lat. zal er altijd een overwinning zijn?).
Deze voorstellingen vergezeld van motto, symboliseren de kracht van liefde en de twijfels dat het kan leiden tot de duur ervan.
Ze waren erg populair tijdens de neoklassieke periode, waar de artistieke invloeden van de renaissance en de oudheid sterk aanwezig waren, geaccentueerd door Latijnse citaten die introspectie mogelijk maakten, zelfs een waarschuwing voor de toeschouwer.
Rondom de panelen friezen van guirlandes, putti en maskers in de stijl van Italiaanse renaissanceproducties, direct geïnspireerd op de Romeinse fresco's van Pompeii.
Zeer mooie uitvoering.
Samengesteld uit drie centrale panelen, waarvan de hoofdscène de aankomst toont van een ruiter, met een helm met een adelaar erop; waarschijnlijk de komst van een generaal of een keizer, en tegenover een jonge naakte vrouw in de gelaatstrekken van Botticelli's Venus, zelf omringd door andere vrouwen en putti. In het veld een lint waarop het motto "Omnia vincit amor" (lat. liefde overwint alles) is gegraveerd.
Omlijst deze hoofdscène boven en onder, twee scènes die de godin van de liefde vertegenwoordigen bij zonsopgang en zonsondergang. Op de laatste scène een putto die een lint vasthoudt waarop "Finis Coronat... CP" (van de lat. het einde van de kronen) is gegraveerd.
Op de achtergrond de wassende maan en de zon die aan de horizon is uitgedoofd.
Onder het eerste en het laatste paneel staat de zin "Est vita Victoria non quiescit eundo" (lat. Zal er altijd een overwinning zijn?).
Deze voorstellingen, vergezeld van motto, symboliseren de kracht van liefde en de twijfels die het kan veroorzaken gedurende de duur ervan. Zeer gewaardeerd tijdens de neoklassieke periode, waar de artistieke invloeden van de Renaissance en de Oudheid zeer aanwezig zijn, geaccentueerd door Latijnse citaten die een introspectie mogelijk maken, zelfs een waarschuwing voor de toeschouwer. Rondom de panelen een fries van guirlandes, putti en maskers in de stijl van Italiaanse renaissanceproducties, direct geïnspireerd op Romeinse fresco's uit Pompeii. Zeer mooie uitvoering
Volledige beschrijving